وقتی واژه‌ها کافی نیستند! رویداد حضوری

در دل هر گفتگوی کلامی، عمق بی‌پایانی از احساسات، تجربیات و درک‌های شخصی نهفته است. با این حال، اغلب اوقات، کلمات به تنهایی قادر به بیان کامل این دنیای درونی نیستند. گویی واژه‌ها مانند فیلتری عمل می‌کنند که بخش قابل توجهی از غنای تجربه را از خود عبور نمی‌دهند. در این گفتمان، می‌خواهیم فراتر از محدودیت‌های زبان رفته و به دنبال راه‌هایی باشیم تا با بهره‌گیری از اطلاعاتی که بدن در اختیارمان می‌گذارد، به توصیف کامل‌تر و دقیق‌تری از تجربیاتمان بپردازیم.

این متن مقدمه‌ای است برای یک بحث یا گفتگو که در آن قصد داریم به بررسی این پرسش بپردازیم که چگونه می‌توانیم از محدودیت‌های زبان در بیان تجربیات درونی عبور کنیم. در واقع، این گفتگو به دنبال یافتن پاسخ برای این سؤال است که چگونه می‌توانیم به جای تکیه صرف بر کلمات، از زبان بدن، احساسات، و سایر نشانه‌های غیرکلامی برای انتقال دقیق‌تر و جامع‌تر تجربیات خود استفاده کنیم.

•نقش زبان بدن در ارتباطات: چگونه حرکات، حالات چهره و تن صدا می‌توانند به ما در درک بهتر احساسات و نیت‌های دیگران کمک کنند؟

•اهمیت احساسات در بیان تجربیات: چگونه می‌توانیم احساسات خود را به صورت دقیق‌تر شناسایی کرده و آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذاریم؟

•تاثیر فرهنگ و زمینه اجتماعی بر ارتباطات: چگونه فرهنگ و زمینه اجتماعی ما بر نحوه بیان و درک تجربیاتمان تأثیر می‌گذارد؟

همه اقشار جامعه